Mijn man en kinderen leggen af en toe graag een ouderwetse puzzel. En ik? Ik puzzel gezellig mee. Het brengt ons allemaal in een bepaalde meditatieve modus. Samen werk je toe naar een mooi eindresultaat. Herkenbaar?
Terwijl mijn man ook van kruiswoordpuzzels houdt, pak ik liever een kleurrijke legpuzzel. Het liefst zo een met 1000 stukjes. Als die af is geeft me dat stiekem een euforisch gevoel. Met schrijven is dat eigenlijk ook het geval. Schrijven is een beetje als puzzelen, maar dan met woorden. Net als bij een puzzel begin je met de randen. Je bedenkt een sterke inleiding en denkt na over een pakkende afsluiting. En het midden volgen de details die het verhaal compleet maken. Met als kers op de taart een pakkende titel.
Sommige stukken leg je zonder moeite. Andere stukjes laten je twijfelen. Maar als alles dan op z’n plek valt, zie je het grote geheel Je hebt je gedachten laten vloeien en de juiste toon te pakken. En dan weet je: nu klopt het.
Tips
Het helpt vaak om in kleine secties te puzzelen met tekst. Focus op een specifiek deel van de tekst. Dit voorkomt frustratie en houdt het overzichtelijk. Even afstand nemen helpt ook. Daarna zie je ineens waar een lastig stukje hoort. Soms loop je vast. Dat hoort er ook bij. Een puzzelstukje lijkt dan nergens te passen, of een zin voelt niet helemaal goed. Wat dan nodig is, is over het algemeen creativiteit en geduld. Dan komt het weer goed. Heb jij ook soms moeite met sommige puzzelstukjes? Behoefte aan een frisse blik? Laat mij dan met je meedenken. Dan leggen we samen die puzzel.
